Nieuwsbrief 4 – juni 2020

Begin dit jaar bezocht een kleine delegatie van pater Peeters diverse projecten in Congo. Graag uw aandacht voor het project Mpokolo wa Muoyo, onder leiding van Pater Ivo.

Mpokolo wa Muoyo vangt kwetsbare kinderen op die niet bij hun ouders kunnen wonen. De kinderen zijn hun familie verloren door verschillende omstandigheden. Mpokolo gaat op zoek naar de ouders en probeert de kinderen te herenigen met hun familie.  Deze families bevinden zich vaak ook in kwetsbare omstandigheden. Dat maakt het vaak niet makkelijk voor de medewerkers. Het belang van het kind staat centraal.

De delegatie ontmoette bijna het volledige personeel. Allemaal zeer gedreven mensen.  De geschiedenis van het centrum “Mpokolo wa Muoyo / Source de Vie” dateert van de periode van de uitzetting van de Shaba (verdreven door de gouverneur ten tijde van Kyungu wa Kimwanza) in 1992, van waaruit drie Belgische paters hebben het initiatief genomen voor humanitaire hulp.

Rekening houdend met de behoeften van straatkinderen en de nieuwe crisis van de komst van AFDL-troepen, namen zij het initiatief om een permanent centrum te bouwen en in 1996 kochten zij het huidige perceel.

Het gebied waarin het centrum zich bevindt,  heeft te maken gehad met Rwandese en Burundese vluchtelingen en mensen verdreven uit Angola. Daarnaast komt het helaas voor dat straatkinderen worden ontvoerd om ze te verkopen voor criminele activiteiten in Kinshasa

De personeelsleden geven aan dat zij het heel belangrijk vinden dat er  in Congo een samenleving komt die de rechten van het kind maximaal respecteert, in alle dorpen en steden en bij voorkeur binnen de familie.

Wat betreft de ondersteuning om het centrum te exploiteren (totale kosten van 60-80.000 euro per jaar), vragen zij ook steun aan Vrienden van Pater Peeters. Gelukkig zien meer organisaties de noodzaak van het centrum en steunen zij pater Ivo.

De relatie met de overheid is over het algemeen erg goed. De verschillende diensten erkennen de dienstverlening en het centrum is belangrijk geworden voor de overdracht van kwetsbare kinderen. Deze waardering wordt echter niet bekroond met materiële of financiële steun door de overheid. Vandaar dat steun uit Nederland nog altijd heel hard nodig is.

In het centrum worden kwetsbare kinderen opgevangen. Het is niet de bedoeling dat de kinderen er lang blijven. Het is een centrum voor tijdelijke opvang. Een team van maatschappelijk werkers onderzoekt de kinderen op de mate van kwetsbaarheid, de oorsprong en de oorzaken van het uiteenvallen van het gezin. Mensen die alleen op zoek zijn naar gratis zorg worden geweigerd.

Na de noodzakelijke eerste hulp (op medisch niveau is er een gezondheidspost in het centrum waar de verpleegster eenvoudige gevallen zoals malaria behandelt en kinderen die ziekenhuiszorg nodig hebben overbrengt), worden er zoekopdrachten uitgevoerd om de familie op te sporen en een verzoenings- / reïntegratieproces in gang gezet. Naast onderzoek door maatschappelijk werkers worden familieleden opgespoord door de communicatiekanalen van de kerken, radio’s, scholen en de plaatselijke radio.

De verblijfsduur van een kind in het centrum varieert, maar gemiddeld is het een verblijf van een maand. Gedurende deze periode krijgen de kinderen twee maaltijden per dag, voldoende zorg en worden ze begeleid door toegewijde animatoren. Desalniettemin zijn er mensen (77 kinderen en 15 volwassenen zijn geïndiceerd) van wie de familieleden niet kunnen worden geïdentificeerd, of liever gezegd, die geen interesse tonen in het nemen van verantwoordelijkheid. Dat is heel schrijnend. Ten tijde van ons bezoek waren er 92 kinderen geregistreerd in het centrum.

De bestaansreden en de behoefte aan opvang, begeleiding en gezinsintegratie van het centrum van de groep kwetsbare kinderen is en blijft helaas heel erg nodig.

Naast verschillende crises die de regio heeft meegemaakt met een toename van vluchtelingen en ontheemde “kindsoldaten”, het fenomeen van afwijzing van kinderen (beschuldigd kind-tovenaars te zijn, voor sociale, economisch, gekoppeld aan hun (mentale) handicap of vanwege ruzies binnen families), blijft de nare realiteit.

Het centrum reageert effectief met opmerkelijke toewijding, geïnspireerd door de oorspronkelijke christelijke oriëntatie, maar past zich aan de omstandigheden aan.

Bijzonder werk, door bijzondere mensen. Vrienden van Pater Peeters is blij dat we een bijdrage kunnen leveren aan dit bijzondere initiatief. Helpt u mee?