Een bezoek aan R. D. Congo

Tijdens onze reis hebben we 18 van de 21 door VvPP gesteunde projecten in Central en Oriëntaal Kasayi bezocht. Een mooi resultaat gezien de beschikbare tijd en de afstanden tussen de projecten. Daarnaast hebben we 2 verwante projecten bezocht die op onze route lagen.

Onze indrukken

We zijn positief verrast over de inzet van de betrokkenen bij de projecten. Natuurlijk zet de een zich met meer passie en inzicht in dan de ander, maar iedereen probeert er het beste van te maken. De gelden worden goed besteed. We hebben geconstateerd dat de meeste mensen goed op weg zijn maar nog niet zonder onze steun verder kunnen.

Voor ons Nederlanders is het heel moeilijk om ons in hun situatie te verplaatsen. Tijdens het bezoek hebben we veel met mensen gesproken. Zo hebben we achtergrondinformatie gekregen waarmee we de projecten beter konden beoordelen. Het praten met de mensen is ons inziens een van de belangrijkste resultaten van onze reis.

Vervoer struikelblok voor veel projecten

Over de radio in Congo hoor je geen berichten over files of de gesteldheid van de weg. Je gaat rijden en je ziet wel. Tijdens onze reis hebben wij deze beperking aan den lijve ondervonden. De wegen zijn slecht tot zeer slecht en er is een groot verschil tussen het droge en het regenseizoen. De prijzen van producten zijn aan de vervoersomstandigheden gekoppeld. Dit betekent dat de bedragen op de begroting soms afwijken van de werkelijke uitgaven.

In de Belgische tijd is het hoofdwegennet vanuit Kinshasa naar de belangrijke steden zoals Kananga en Mbuyi-Mayi aangelegd. In 1965 kon je hier nog met een Volkswagen Kever rijden. Nu kom je met een gewone auto niet meer vooruit en heb je minimaal een vierwiel aangedreven auto nodig. Het zijn dan ook vooral zware ‘camions’ (vrachtwagens) die bovenop de al veel te zware lading, passagiers meenemen.

Wij mochten meereizen met de Land Cruiser van de missionarissen en kwamen onderweg veel ´camions´ tegen met panne. Voor de meereizende mensen betekent dit wachten tot ze gerepareerd zijn of met een andere auto verder gaan. De vervoerders zijn meestal particulieren die met hun rit willen bijverdienen. De reiziger moet dus extra betalen als hij met een andere auto verder wil gaan.

Vervoer per fiets

Door het kleine aantal wagens op de weg en de slechte staat van de wegen, zoeken de bewoners naar andere manieren van transport. Het spreekt u als Nederlander vast aan dat het fietsen zijn waarop men producten vervoert. Een onwaarschijnlijke hoeveelheid aan zakken mais, brandstof, water, stoelen etc. tot wel 200 – 300 kilo, wordt op de fiets geladen. De fiets wordt vaak door twee of drie personen voortgeduwd over (volgens verhalen) wel 200 kilometer.

Fietsen met een dergelijk gewicht lukt name-lijk niet meer. Zelfs de reisgids Lonely Planet beschrijft de verhalen over de rol van de fiets en wegen van het land. Het lijkt lachwekkend maar het is om te huilen want het slechte vervoer drijft de prijzen enorm op. De prijs voor een zak cement, benzine of medicijnen kan bijvoorbeeld in de dorpen die verder landinwaards liggen, dubbel zo hoog zijn. Het transport veroorzaakt dus vertraging van projecten en een tekort aan geld.

Missie geslaagd…

Met eigen ogen hebben wij gezien dat uw donaties direct bij de mensen terecht komen en dat u hiermee een groot verschil maakt in hun leven! Ze hebben ons gevraagd hun dank aan u over te brengen!